ارسال مقاله

مقاله پژوهشی

مقالات اصیل پژوهشی، متداول ترین نوع مقاله ژورنال علمی هستند. این‌گونه مقالات، مطالعات پردامنه‌ای هستند که کار تازه‌ای را گزارش می‌دهند و به عنوان ادبیات اصلی طبقه‌بندی می‌شوند.
بسته به ژورنال، ممکن است عناوین مقالات اصلی ، مقالات پژوهشی، پژوهشی یا حتی فقط مقاله شناخته برای مقالات پژوهشی اصیل به‌کار برده شود.

تعداد کلمات مقاله شما نمی‌تواند از ۱۰۰۰۰ کلمه تجاوز کند. 

مقاله نظری

مانند مقالات پژوهشی، مقالات نظری معمولاً پیش از انتشار در ژورنال‌های علمی و پژوهشی مورد همتاخوانی قرار می‌گیرند، اما به پژوهش تجربی از نوع ارائه شواهد تجربی در مقالات اصیل پژوهشی نیاز ندارند. این به هیچ روی بدان معنا نیست که مقالات نظری، اصالت کمتری از مقالات اصیل پژوهشی دارند.

در مقالات نظری، نظریه‌های اثبات شده یا معتبر و معروف، معرفی، توصیف، تحلیل، مقایسه و نقد می‌شوند، در حالی که نویسنده از آنها برای توسعه و ارائه نظریه تازه خود در مورد یک مسأله، پُرسش، رفتار، موقعیت، واقعه یا هر چیز دیگری که قابل تأمل و بحث باشد استفاده می‌کند.

استفاده از نظریه‌ها در موقعیت‌ها، وقایع و روندهای زندگی واقعی می‌تواند بخشی از اهداف انتشار مقالات نظری باشد، و استادان دانشگاه اغلب از دانشجویان خود می‌خواهند نظریه‌هایی را که در مقاله خود بحث می‌کنند (به عنوان آزمون انواع) به کار گیرند تا تعیین کنند که دانشجویان آیا مطالب تدریس شده در یک دوره و پیامدهای عملی آن را به خوبی درک کرده‌اند یا نه؟
مقالات حوزه فلسفه، ادبیات، روانشناسی، مردم‌شناسی و دیگر علوم اجتماعی غالباً ماهیتی نظری دارند، اما مقالات علمی نیز می‌توانند چنین باشند. زبان، واژگان و استدلال‌های مورد استفاده در یک مقاله نظری معمولاً باید از کیفیت بالاتری برای کسب اعتبار نشر برخوردار باشند.

مقاله نظری ارسالی شما مورد همتاخوانی قرار می گیرد و حداکثر می‌تواند ۱۰۰۰۰ کلمه باشد.

یادداشت پژوهشی

یادداشت‌های پژوهشی، مطالعات کوچک، غالباً مقدماتی، توصیف مشاهدات غیر منتظره و شاید غیر قابل توجیه، یا پروتکل‌های آزمایشگاهی هستند که در یک گزارش کوتاه با چند تصویر (شکل/ جدول)، یا حتی یک شکل واحد شرح داده شده است.

یادداشت‌های پژوهشی مقالات آکادمیک کامل نیستند، اما یادداشت‌هایی هستند که با هدف مباحثه و پیشبرد ایده‌ای تازه، دیدگاهی نظری، پروژه‌ای پژوهشی یا رویکردی روش‌شناختی در مطالعات روشمند و ساختاریافته هستند. یادداشت‌های پژوهشی همچنین می‌توانند به دعوت یا فراخوان سردبیر یا اعضای هیأت دبیران با همکاری سردبیر به ژورنال فرستاده و در آنجا منتشر شوند.

نویسنده، در یک یادداشت پژوهشی، ممکن است موضوع تازه‌ای برای کار پژوهشی، یا فراخوانی ارائه کند که احساس می‌کند برای گسترش و تعمیق شناخت یک پدیده یا واقعه یا موضوع، شواهد پژوهشی گسترده‌تر از سوی دیگر پژوهندگان سودمند خواهد بود.

به یاد داشته باشید که :‌

یادداشت‌های پژوهشی یک دور بررسی (همتاخوانی) می‌شوند. یک یادداشت پژوهشی معمولاً بین ۱۵۰۰ تا ۳۵۰۰ کلمه است. یادداشت‌های پژوهشی بر اساس این موارد ارزیابی و سپس همتاخوانی می‌شوند:

- استدلال یا تحلیل منطقی دارد.

- شواهد کافی و مناسبی برای حمایت از موضوع بحث شده ذکر شده است

- مقاله شامل ایده‌های خلاقانه یا اندیشه‌ای نو است

- نتايج، توصيه‌ها، يا درس‌های عملی يا سیاست پژوهشی به وضوح تعريف شده است

- مطالب به خوبی ارائه شده، و ساختاری منطقی و قابل خواندن دارد.

بررسی مستقل ادبیات پژوهشی

بررسی ادبیات در بیشتر زمینه‌های علمی بسیار مورد توجه است. نیاز به آنها، از نتایج روزافزون انتشارات علمی ناشی می‌شود. از دانشمندان و پژوهشگران نمی‌توان انتظار داشت که هر مقاله تازه‌ای که مربوط به علایق آنهاست با جزئیات بررسی کنند. ازینرو، اتکاء به خلاصه‌های سامان‌یافته ادبیات اخیر پژوهشی، هم سودمند است و هم ضروری. اگرچه شناخت برای دانشمندان عمدتا از تحقیقات اولیه ناشی می‌شود، مرور به موقع ادبیات می‌تواند منجر به بینش تازه شود و اغلب به طور گسترده خوانده شده و مورد استناد واقع می‌شود. برای مفید بودن چنین خلاصه‌هایی، بررسی‌ها لازم است که به صورت تخصصی تدوین شوند. (بیشتر بخوانید)

این بررسی ها که اغلب با ادبیات دانشگاه گرا مرتبط هستند، در ژورنال‌های دانشگاهی یافت می‌شوند و نباید بررسی ادبیات پژوهشی را با نقد کتاب اشتباه گرفت. بررسی ادبیات پژوهشی تقریباً در هر زمینه دانشگاهی، پایه‌ای برای پژوهش است. نوشتن ضعیف در یک بررسی ادبیات، اغلب ناشی از عدم موفقیت در ادغام ادله در بررسی ادبیات پژوهشی موجود است.

یک بررسی ادبیات خوب فقط منابع را خلاصه نمی‌کند - بلکه تجزیه و تحلیل، سنتز و ارزیابی انتقادی می‌کند تا تصویری روشن از وضعیت دانش در مورد موضوع معین ارائه دهد.

بررسی ادبیات شامل یک مرور کلی، خلاصه و ارزیابی (انتقاد) از وضعیت دانش فعلی در مورد یک حوزه ویژه پژوهشی است. همچنین ممکن است شامل بحث درباره موضوعات روش‌شناختی و پیشنهادهایی برای پژوهش‌های آینده باشد.

گفتاوردها ، استنادها و بخش منابع ، جنبه‌های اساسی یک مقاله مرورگرانه هستند.

اگر دانشجو هستید، استاد راهنمای شما باید بررسی ادبیات شما را تأیید کند، و مقاله ارسالی شما از سوی دبیران و همچنین در روند «همتاخوانی» به طور دقیق بررسی می‌شود.

ترجمه مقاله

چه نوع ترجمه‌هایی در ژورنال قابل نشر هستند؟

وقتی سندی را از یک زبان به زبان دیگر ترجمه می کنید، ترجمه شما را «کار مشتق شده» (derivative work) می نامند. اگر می خواهید آن را به صورت آنلاین منتشر یا برای انتشار در ژورنال ارسال کنید، باید از نویسنده اصلی (و یا ناشری که حق چاپ و نشر آن مقاله را از نویسنده گرفته است)‌ اجازه داشته باشید. نویسنده اصلی می‌تواند پاسخ منفی به شما بدهد. وی می‌تواند به ازای هر مبلغی که انتخاب می‌کند و با اعلام محدودیت‌های مشروط به عقد قرارداد بین هر دو شما، هزینه‌ای از شما طلب کند. او ممکن است سخاوتمند باشد و با این شرط که نامش به‌عنوان نویسنده اصلی ذکر شود، شما اجازه انتشار بدهد.

اگر از نویسنده اصلی اجازه انتشار کار خود را بگیرید، ترجمه شما نیز به طور خودکار، به واسطه حق چاپ و نشر شما، محافظت می‌شود.

اگر شخص سومی بخواهد ترجمه شما را به زبان دیگری ترجمه کند، آن شخص، هم به اجازه شما و هم به اجازه نویسنده اصلی نیاز دارد.

دوره فعلی حق چاپ (کپی رایت) برای آثاری که پس از اول ژانویه ۱۹۷۸ ایجاد شده باشند، زندگی نویسنده به علاوه ۷۰ سال است. برای آثاری که بین سال‌های ۱۹۲۳ و ۱۹۷۸ خلق شده اند، قوانین پیچیده‌‌تر هستند. با این حال، همه آثاری که قبل از ۱ ژانویه ۱۹۲۳ خلق شده باشند، در مالکیت عمومی هستند و می‌توانند بدون اجازه و آزادانه نسخه‌برداری یا ترجمه و منتشر شوند.

بنابرشرح بالا، اگر مقاله‌ای که ترجمه کرده‌اید در مالکیت عمومی است، می‌توان بدون مجوز، ترجمه شما را (پس از تأیید کیفیت و صحت آن از سوی شورای دبیران) به انتشار رساند.

اگر از داشتن حق چاپ و نشر بر ترجمه‌ای که ارسال می‌کنید اطمینان دارید، به ثبت مقاله ادامه بدهید. اگر توضیح ضروری در این رابطه دارید، حتما در بخش یادداشت به سردبیر یا مدیر ژورنال بنویسید.