ارسال مقاله

مقاله پژوهشی

مقالات اصیل پژوهشی، متداول ترین نوع مقاله ژورنال علمی هستند. این‌گونه مقالات، مطالعات پردامنه‌ای هستند که کار تازه‌ای را گزارش می‌دهند و به عنوان ادبیات اصلی طبقه‌بندی می‌شوند.
بسته به ژورنال، ممکن است عناوین مقالات اصلی ، مقالات پژوهشی، پژوهشی یا حتی فقط مقاله شناخته برای مقالات پژوهشی اصیل به‌کار برده شود.

تعداد کلمات مقاله شما نمی‌تواند از ۱۰۰۰۰ کلمه تجاوز کند. 

مقاله نظری

مانند مقالات پژوهشی، مقالات نظری معمولاً پیش از انتشار در ژورنال‌های علمی و پژوهشی مورد همتاخوانی قرار می‌گیرند، اما به پژوهش تجربی از نوع ارائه شواهد تجربی در مقالات اصیل پژوهشی نیاز ندارند. این به هیچ روی بدان معنا نیست که مقالات نظری، اصالت کمتری از مقالات اصیل پژوهشی دارند.

در مقالات نظری، نظریه‌های اثبات شده یا معتبر و معروف، معرفی، توصیف، تحلیل، مقایسه و نقد می‌شوند، در حالی که نویسنده از آنها برای توسعه و ارائه نظریه تازه خود در مورد یک مسأله، پُرسش، رفتار، موقعیت، واقعه یا هر چیز دیگری که قابل تأمل و بحث باشد استفاده می‌کند.

استفاده از نظریه‌ها در موقعیت‌ها، وقایع و روندهای زندگی واقعی می‌تواند بخشی از اهداف انتشار مقالات نظری باشد، و استادان دانشگاه اغلب از دانشجویان خود می‌خواهند نظریه‌هایی را که در مقاله خود بحث می‌کنند (به عنوان آزمون انواع) به کار گیرند تا تعیین کنند که دانشجویان آیا مطالب تدریس شده در یک دوره و پیامدهای عملی آن را به خوبی درک کرده‌اند یا نه؟
مقالات حوزه فلسفه، ادبیات، روانشناسی، مردم‌شناسی و دیگر علوم اجتماعی غالباً ماهیتی نظری دارند، اما مقالات علمی نیز می‌توانند چنین باشند. زبان، واژگان و استدلال‌های مورد استفاده در یک مقاله نظری معمولاً باید از کیفیت بالاتری برای کسب اعتبار نشر برخوردار باشند.

مقاله نظری ارسالی شما مورد همتاخوانی قرار می گیرد و حداکثر می‌تواند ۱۰۰۰۰ کلمه باشد.

بررسی مستقل ادبیات پژوهشی

بررسی ادبیات در بیشتر زمینه‌های علمی بسیار مورد توجه است. نیاز به آنها، از نتایج روزافزون انتشارات علمی ناشی می‌شود. از دانشمندان و پژوهشگران نمی‌توان انتظار داشت که هر مقاله تازه‌ای که مربوط به علایق آنهاست با جزئیات بررسی کنند. ازینرو، اتکاء به خلاصه‌های سامان‌یافته ادبیات اخیر پژوهشی، هم سودمند است و هم ضروری. اگرچه شناخت برای دانشمندان عمدتا از تحقیقات اولیه ناشی می‌شود، مرور به موقع ادبیات می‌تواند منجر به بینش تازه شود و اغلب به طور گسترده خوانده شده و مورد استناد واقع می‌شود. برای مفید بودن چنین خلاصه‌هایی، بررسی‌ها لازم است که به صورت تخصصی تدوین شوند. (بیشتر بخوانید)

این بررسی ها که اغلب با ادبیات دانشگاه گرا مرتبط هستند، در ژورنال‌های دانشگاهی یافت می‌شوند و نباید بررسی ادبیات پژوهشی را با نقد کتاب اشتباه گرفت. بررسی ادبیات پژوهشی تقریباً در هر زمینه دانشگاهی، پایه‌ای برای پژوهش است. نوشتن ضعیف در یک بررسی ادبیات، اغلب ناشی از عدم موفقیت در ادغام ادله در بررسی ادبیات پژوهشی موجود است.

یک بررسی ادبیات خوب فقط منابع را خلاصه نمی‌کند - بلکه تجزیه و تحلیل، سنتز و ارزیابی انتقادی می‌کند تا تصویری روشن از وضعیت دانش در مورد موضوع معین ارائه دهد.

بررسی ادبیات شامل یک مرور کلی، خلاصه و ارزیابی (انتقاد) از وضعیت دانش فعلی در مورد یک حوزه ویژه پژوهشی است. همچنین ممکن است شامل بحث درباره موضوعات روش‌شناختی و پیشنهادهایی برای پژوهش‌های آینده باشد.

گفتاوردها ، استنادها و بخش منابع ، جنبه‌های اساسی یک مقاله مرورگرانه هستند.

اگر دانشجو هستید، استاد راهنمای شما باید بررسی ادبیات شما را تأیید کند، و مقاله ارسالی شما از سوی دبیران و همچنین در روند «همتاخوانی» به طور دقیق بررسی می‌شود.

نقد کتاب

بسیاری از ژورنال‌های دانشگاهی نقد کتاب را منتشر می‌کنند. هدف آنها ارائه بینش و نظر در مورد کتاب‌های علمی است که اخیراً منتشر شده‌اند. نوشتن نقد کتاب، اغلب راه خوبی برای شروع نوشتن دانشگاهی است. این می‌تواند به شما کمک کند تا در زمینه مورد مطالعه خود شناخته شوید و قبل از نوشتن یک مقاله کامل، تجربه ارزشمندی در زمینه انتشار داشته باشید.

نقد کتاب، یک شرح کامل، تحلیل انتقادی و/یا ارزیابی کیفیت، معنا و اهمیت یک کتاب است که پس از یک جستجوی پژوهشی پیرامون موضوع کتاب نگارش شده است. 

نقد کتاب شما باید شامل پنج بخش کلی باشد: زمینه‌سازی، خلاصه محتوا، تحلیل انتقادی، و جمع‌بندی. 

نقد کتاب پذیرفته شده در ژورنال، بین ۶۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه است و پس از بررسی و تأیید یک یا چند تن از اعضای هیأت دبیران در ژورنال منتشر می‌شود.

نامه به سردبیر

نامه به سردبیر (LTE) ارتباط مختصری با سردبیر یا تیم تحریریه یک ژورنال است. این نامه‌ها معمولاً در پاسخ به مقاله‌ای که اخیرا در ژورنال منتشر شده‌است نوشته می‌شوند اما همچنین می‌توانند درباره موضوعی غیرمرتبط با علاقه مخاطبان مجله باشد. ژورنال ما از نامه به سردبیر و انتشار آن‌ها  در یک بخش اختصاصی از ژورنال برای تشویق به بحث فکری میان خوانندگان و نویسندگان استقبال می‌کند. برخی از نامه‌ها به سردبیر ممکن است به صورت آنلاین و در وبسایت منتشر شوند و برخی برای گنجانده شدن در شماره ژورنال (نسخه‌های چاپی و آنلاین) برگزیده شوند.

نامه به سردبیر، تنها زمانی نوشته می‌شود که هدفی واقعی و شایان خواندن خوانندگان و طرح در دانش عمومی داشته باشد. چنین نامه‌هایی انتشارات نویسنده به‌شماره رفته و شناسه بین‌المللی و قابل استناد دریافت می‌کنند که همچنین می‌تواند به عنوان پلی برای پیشرفت یک پژوهشگر علمی در حرفه و حوزه مورد پژوهشش عمل کند.

نامه‌های به سردبیر، عمدتا به یک یا چند دلیل زیر نوشته می‌شوند:

• بحث در مورد جنبه‌های بحث برانگیز مقاله‌ای که اخیراً منتشر شده است، به عنوان مثال، نگرانی‌های روش‌شناختی که ممکن است بر اعتبار مقاله تأثیر بگذارد، نگرانی‌ها درباره اجرای پژوهش، یا اختلاف نظر در تفسیر بررسی‌ها یا نتیجه‌گیری.
• به دنبال توضیح در مورد هر جنبه‌ای از مقاله باشد.
• با هدف غنی‌سازی دانش موجود در مورد مقاله یا موضوع داغی که اخیراً منتشر شده است با نظرات حرفه‌ای یا داده‌های عینی.
• برای به اشتراک گذاشتن دیدگاه‌های حرفه‌ای

همه نامه‌ها لزوما پذیرفته نخواهند شد. این موارد توسط سردبیر بررسی می‌شوند. برای نامه‌های مربوط به یک انتشار اخیر، سردبیر ممکن است گزینه پاسخ را به نویسندگان اصلی مقاله ارائه دهد.

نامه به سردبیر باید مختصر، ساختاریافته و دارای هدف ویژه در انتقال پیام شایسته انتشار باشند.

نویسندگان اعلام می‌کنند که تعارض منافع ندارند.