رابطه وجود نابرابری و عدم تحقق آزادی در جامعه از نظر روسو

ژان-ژک روسو سعی دارد طرحی سیاسی برای جامعه ارائه دهد که بر مبنای آن افراد به آزادی دائم و ابدی دست یابند. بر همین اساس، قرارداد اجتماعی خود را مطرح می‌کند. او در پی این است که به ریشه‌یابی عدم وجود آزادی در جامعه بپردازد و قصد دارد با شناسایی و نقد ریشه‌های این مسئله، طرح قرارداد اجتماعی خود را ارائه کرده و دوام و قوام بخشد. او در این مسیر به نابرابری اشاره می‌کند. به نظر روسو انسان در حالت طبیعی آزاد بوده و آزاد می‌زیسته تا زمانی که جامعه مدنی بر مبنای شکل‌گیری مالکیت خصوصی ایجاد می‌شود. او معتقد است که شکل‌گیری مالکیت خصوصی، نقطه آغاز برقراری نابرابری و گسترش روابط قدرت و سلطه در جامعه است و از همین جا است که انسان از وضعیت طبیعی خارج می‌شود و آزادی خود را از دست می‌دهد. روسو شرط تحقق آزادی را در جامعه در نفی نابرابری می‌داند و طرح قرارداد اجتماعی خود را با تاکید بر نفی اشکال مختلف سلطه و نفی ازخودبیگانگی ارائه می‌کند و معتقد است که برای دوام آزادی‌ای که قرار است از طریق قرارداد اجتماعی مورد نظر او حاصل شود، باید با نابرابری‌ای که در ذات جامعه مدنی وجود دارد مقابله کرد.