Works and thoughts of Houshang Pourkarim

Authors

  • هادی میری آشتیانی , ایران آکادمیا

Keywords:

Houshang Pourkarim, Anthropology, Turkmen Studies, Folk Arts, Rural Studies

Abstract

In this article, we have tried to read the works of Houshang Pourkarim as one of the pioneers of anthropological research in Iran and through the background of the development of his thoughts, ideas and basic activities, detailed chronology of his influential works and ideas, the importance of reading his thoughts at the time. Explain the present. Pourkarim's research in the field of anthropology and his detailed research of Iranian villages, ethnicities, traditions, and popular culture are significant in that development-oriented and centrist economic policies in Iran, along with discriminatory structures and policies, have led to the neglect of the lives of most Iranians. The title is marginalized. Purkarim's legacy has been thinking about these forgotten groups and paying attention to their lives, traditions, art and beliefs. This issue is still one of the most important needs of humanities and social sciences research in Iran and in this article, we have tried to address it.

References

اسحاقی، پ. (۲۰۰۸، ۲ ۲). انسان شناسان متخصص ایران (۳۷): هوشنگ پورکریم. بازیابی از انسان شناسی و فرهنگ: http://anthropology.ir/article/3609.html

بلوک‌باشی، ع. (۱۳۵۴). فرهنگ، جامعه و ساخت اجتماعی. مردم‌شناسی و فرهنگ عامه، ۲، ۲-۱۰.

بلوک‌باشی، ع. (۱۳۸۱). هوشنگ پورکریم. نامه انسان شناسی، ۲، ۲۰۷-۲۱۲.

پورکریم، ه. (۱۳۴۱). فشندک به ضمیمه جغرافیای طالقان. تهران: انتشارات موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران.

پورکریم، ه. (۱۳۴۲). دهکده سیاه مرز کوه. هنر و مردم، ۱۲، ۲۸-۴۶.

پورکریم، ه. (۱۳۴۲). سنگ مزارهای ایران. هنر و مردم، ۱۲، ۳۰-۳۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۲). نقش و نگارهای ایران. هنر و مردم، ۹، ۱۱-۱۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۳). سنگ قبرهایی از ده فشندک. هنر و مردم، ۲۳، ۲۷-۲۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۴). پاوه. هنر و مردم، ۳۲،۳۳، ۸-۱۲.

پورکریم، ه. (۱۳۴۴). نقش و نگار سفالینه های لاهیجان. هنر و مردم، 39،40، 31-38.

پورکریم، ه. (۱۳۴۵). ترکمن‌های ایران. هنر و مردم، ۴۱،۴۲، ۲۹-۴۲.

پورکریم، ه. (۱۳۴۵). دهکده حجیج. هنر و مردم، ۴۷، ۳۴-۴۶.

پورکریم، ه. (۱۳۴۵). دهکده زیارت. هنر و مردم، ۴۸، ۱۱-۲۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۶). آلاشت زادگاه اعلی‌حضرت رضا شاه کبیر. هنر ومردم، ۶۵، ۳۰-۴۸.

پورکریم، ه. (۱۳۴۶). ترکمن‌های ایران (5). هنر و مردم، ۶۴، ۵۵-۶۲.

پورکریم، ه. (۱۳۴۶). ترکمن‌های ایران 4. هنر و مردم، ۶۳، ۲۵-۳۳.

پورکریم، ه. (۱۳۴۶). ترکمن‌های ایران بررسی زمینه‌های اجتماعی. هنر و مردم، ۶۱-۶۲، ۴۸-۶۴.

پورکریم، ه. (۱۳۴۷). آلاشت زادگاه اعلی‌حضرت رضاشاه کبیر. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و هنر.

پورکریم، ه. (۱۳۴۷). اینچه بورون. هنر و مردم، ۷۱، ۴۳-۵۶.

پورکریم، ه. (۱۳۴۷). اینچه بورون. هنر و مردم، ۷۳، ۲۵-۴۱.

پورکریم، ه. (۱۳۴۸). ازدواج و عروسی و مراسم کشتی‌گیری در اینچه ‌بورون. هنر و مردم، ۸۴، ۴۳-۴۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۸). آیین چهارشنبه سوری در ایران. هنر و مردم، ۷۷،۷۸، ۱۲-۲۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۸). پاز زادگاه فردوسی ۱. هنر و مردم، ۲۴-۳۱.

پورکریم، ه. (۱۳۴۸). جامه‌ها و هنرهای عامیانه در اینچه بورون. هنر و مردم، ۷۹، ۴۱-۵۲.

پورکریم، ه. (۱۳۴۸). کردان باچوانلویی قوچان. هنر و مردم، ۸۸، ۲۳-۲۹.

پورکریم، ه. (۱۳۴۹). دهکده رامشین. هنر و مردم، ۹۰، ۵۴-۶۸.

پورکریم، ه. (۱۳۴۹). دهکده سما. هنر و مردم، ۹۵، ۳۱-۴۴.

پورکریم، ه. (۱۳۵۳). نقش و نگارهای عامیانه‌ی ایران و اهمیت گردآوری و بررسی آن‌ها. فرهنگ شناسی و فرهنگ عامه مردم، ۱، ۲۲-۲۹.

پورکریم، ه. (۱۳۵۴). جفت واحد تولید سنتی کشاورزی در ایران. فرهنگ شناسی و فرهنگ عامه مردم، ۲، ۲۷-۳۹.

پورکریم، ه. (۱۳۶۱). سیاست کشاورزی برای جهان سوم در راه رشد غیر سرمایه‌دارانه. تهران: ره‌آورد.

توال، آ. (۱۳۵۴). ملاحظاتی درباره‌ی روش تحقیقات مردم نگاری هیأت مشترک ایران و فرانسه. فرهنگ شناسی و فرهنگ عامه مردم، ۲، ۱۴۰-۱۴۴.

دالوند، ح. (۱۳۸۷). تاریخ پژوهش های فرهنگ مردم و مردم شناسی ایران (۷) دایره فرهنگ عامه در دهه 30. فرهنگ مردم، ۱۷۲-۱۹۰.

دالوند، ح. (۱۳۸۸). تاریخ پژوهش های فرهنگ مردم و مردم شناسی ایران (۸). فرهنگ و مردم، ۲۹،۳۰، ۲۰۱-۲۲۰.

دالوند، ح. (۱۳۹۰). تاریخ پژوهش های فرهنگ مردم و مردم شناسی ایران. فرهنگ مردم، ۳۷-۳۸، ۱۵۴-۱۷۶.

دالوند، ح. (۱۳۹۰). تاریخ پژوهش‌های فرهنگ مردم و مردم شناسی ایران (۹). فرهنگ مردم، ۱۶۴-۱۸۲.

دالوند، ح. (۱۳۹۱). تاریخ پژوهش های فرهنگ مردم و مردم شناسی ایران (۱۱) کارنامه مرکز مردم شناسی ایران (۱۳۵۱-۱۳۵۷). فرهنگ ومردم، ۱۵۰-۱۶۶.

ژان پیر دیگار، اصغر کریمی. (۱۳۵۳). بررسی توزیع چند پدیده‌ی فرهنگی در منطقه‌ی بختیاری (زاگرس مرکزی). (ه. پورکریم، تدوين) فرهنگ شناسی و فرهنگ عامه‌ی مردم باستان، ۱، ۱۰۲-۱۰۷.

ژان پیر دیگار، اصغر کریمی. (۱۳۵۶). اسنادی درباره‌ی چگونگی توزیع چند ویژگی فرهنگی در منطقه زاگرس مرکزی (۲). (ه. پورکریم، تدوين) مردم شناسی و فرهنگ عامیانه‌ی ایران، ۱۱۵-۱۲۴.

ژان پیر دیگار،اصغر کریمی. (۱۳۵۴). اسنادی درباره چگونگی توزیع چند ویژگی فرهنگی در گیلان و آذربایجان شرقی. فرهنگ شناسی و فرهنگ عامه مردم، ۲، ۱۲۰-۱۳۹.

فکوهی، ن. (۱۳۸۸، ۸ ۲۶). موانع انسان شناسی ایران: گفتگوی ایسنا با ناصر فکوهی. بازیابی از انسان شناسی و فرهنگ: http://anthropology.ir/article/692.html

لوکاشوا، ب. ر. (۱۳۵۹). ترکمن‌های ایران. (س. ا. تحویلی، مترجم) تهران: شباهنگ

Downloads

Published

2021-10-22

How to Cite

میری آشتیانی ه. (2021). Works and thoughts of Houshang Pourkarim. Iran Academia Journal, 8. https://journals.iranacademia.com/IAJ/article/view/124

Similar Articles

You may also start an advanced similarity search for this article.