«فرهنگ زارکی موکریان» و سنت واژه‌نامه‌نویسی

نویسندگان

تاریخ صد ساله اخیر کوردها را از جهاتی می‌توان تاریخ نبرد آنان در حوزه زبان دانست؛ جنگی نابرابر که در یکسوی آن فعالیت‌های فردی کوردها برای حفظ یکی از مهمترین ارکان هویتی شان و در سوی دیگر نهادهای دولتی دول متعدد صف‌آرایی کرده‌اند. در واقع نبرد زبانی کوردها نیز مانند سایر مبارزات مقاومتی آنان در جبهه‌ای بین المللی صورت پذیرفته است. مبارزات فردی با اهداف جمعی و به قصد حفظ هویت جمعی در برابر دولت‌ها، جنگ اثبات فردی در برابر انکار بین‌المللی: مبارزه بر سر اینکه “کوردی” یک زبان مستقل و زبان یک ملت است در برابر گفتمانی دولتی که کوردی را نه زبان می‌پندارد، نه موجودیت آن را قبول دارد و در بهترین حالت آن را یکی از لهجه‌های زبان رسمی تلقی می‌کند.